شعر نماز

سپیده زد سپیده            وقت سحر رسیده              خاموش شده ستاره                    

صبح او مده دوباره           خروس پر طلایی                با پاهای حنایی

قوقولی قوقو میخونه       تو کوچه و تو خونه              اذان میگن دوباره

از مسجد و مناره             بابام پا میشه از خواب         میره لب حوض آب         

میشوید او دست و رو       با آب میگیره وضو                تمیزه و پاکیزه باز

میاد سر جانماز                من هم کنار بابا                  نماز میخونم حالا